استاد و شاگرد

شاگرد از استادش پرسید: عشق چیست؟

استاد در جواب گفت:به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاور.

اما ھنگام عبور از گندم زار به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب برگردی تا
خوشه ای  بچینی.

شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت.

استاد پرسید: چه آوردی؟

و شاگرد با حسرت جواب داد: ھیچ!

ھر چه جلوتر میرفتم خوشه ھای پر پشت تری می دیدم و به امید پیدا کردن پر پشت ترین تا انتھای گندم زار رفتم.

استاد گفت: عشق یعنی ھمین!

شاگرد پرسید: پس ازدواج چیست؟

استاد گفت: به جنگل برو و بلند ترین درخت را بیاور.

اما به خاطر داشته باش که باز ھم نمی تونی به عقب برگردی!!

شاگرد رفت و پس از مدت کوتاھی با درختی برگشت.

استاد از او ماجرا را پرسید و شاگرد در جواب گفت:
به جنگل رفتم و اولین درخت بلندی را که دیدم انتخاب کردم.
به سبب انکه ترسیدم اگر جلو بروم باز ھم دست خالی برگردم.

استاد گفت: ازدواج یعنی ھمین!