من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

می خواهم پیاده شوم

 

          وقتی می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند
                            

                            وقتی ستایش کردم ، گفتند خرافات است
                                        

                                         وقتی عاشق شدم ، گفتند دروغ است
                                                    

                                                          وقتی گریستم ، گفتند بهانه است
                                                           

                                                                     وقتی خندیدم ، گفتند دیوانه است
                                            

دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم .

 

«استاد علی شریعتی»    

 

نظرات 16 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 10:47 ق.ظ

موافقم منم می خوام پیاده شم.

باشه اگه ایستگاهی بود خبر می دم!

مهدی قلمی شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 10:48 ق.ظ http://smghalami.blogfa.com

شریعتی دَ هَردَن صَفِی صَفِی سُزلَر دانیشیبآآآآ

سلام
آغزین سوا چیک سورا شریعتی دن دانیش!

نسترن شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:07 ق.ظ http://smileyeyes.blgfa.com

امان از این مردم بوقلمون صفت...

من لوش نمیدم که مهدی قلمی ه!
اماااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااان!

بی نام شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:25 ق.ظ


منم میخوام بیاده شم.میدونی چرا؟

بی نام جان چرا؟

دیانتی شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:34 ق.ظ

سلام،منم میخوام پیاده شم ولی هیچ ایستگاهی نیست و مجبوریم تا تهش بریم!

چیکار میشه کرد!
محکومیم و مجبور!

زیبا شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 01:32 ب.ظ

استادم حالش بد بوده ها!!!
میخواستی پیاده شی چرا سوار میشدی....
توام که از اون داغونتر

دلیلی برای سوار شدن خودمون فکر نکنم باشه!

سعید شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 02:54 ب.ظ

بابا زودتر پیاده شید دیگه!
جایه منو تنگ کردید!
ولی نه تنها میمونم حوصلم سر میره!

ای بابا بالاخره پیاده شیم یا نه!

مهنا شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 09:11 ب.ظ

کی این همه اذیت کرده؟

دنیا و دست اندر کاراش!

وحیده دیانتی شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:23 ب.ظ

سرکار خانوم زیبا سوار شدنمون که دست خودمون نیست!!!!!!
جناب آقای سعید حالا حالاها قصد پیاده شدن نداریم چون ایستگاهی نیست،شما به فکر جای دیگه که بزرگتره باشین

مهنا یکشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 03:15 ب.ظ

باشه الان نگه میدارم دنیارو واستا

واقعا!؟

مهدی رامشگ دوشنبه 15 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 10:00 ق.ظ

پیاده شدن لازم نیست.اگه بشه رفت به کجا تا جایی که پاهایم توان رفتن داشته باشن

خدا قوت!

مهنا سه‌شنبه 16 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 09:55 ق.ظ

آره والا
خواستن توانستن است!

نازیلا پنج‌شنبه 18 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 09:36 ب.ظ

یوخ بابا مگه هر کی هرکیه ؟؟؟

چه بدونم والا!

روح ا... شنبه 20 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 06:10 ب.ظ

با مردم زندگی کنیم ولی نه برای مردم!
خندیدن را دیوانگی و ستایش را خرافات و... درک میکنند.

فاطمه دوشنبه 22 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:14 ق.ظ

مهدی قلمی که همیشه با حرفاش آدمو میخندونهِ از حرف آقای باقری خوشم اومد ولی این مردم نمیزارن آدم برا خودش زندگی کنه که.
اومدن هرکسی تو این دنیا حکمتی داره ما همه دنبال یه هدفی اومدیم باید اون هدفو پیدا کنیم
بابا همتون جوونید آرزو دارید کجا میخایید پیاده شید ِ حالا اگه بگن موقع پیاده شدن شرط میبندم هیچکدوم پیاده نمیشید

اینم یه حرفیه خوب!

مهدی رامشگ پنج‌شنبه 3 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 01:52 ق.ظ

روح الله جان حرف شما درسته اما تا کجا دیگه بعضی وقتا میشه نمیتونه از این حرف مردم جلوی خودشو بگیره و به نقطه جوشش میرسه،خود پیامراش از همین حرفا طلب عذاب میکردن چه برسه به ما ادمای معمولیش،استاد شریعتی خیلی قشنگ گفته اگه پیامبر بود میگفت عذاب بیادو کافرارو هلاک کنه،فقط ادم بعد مرگش عزیز میشه،در اخرم میخواستم بگم که امیدو،، مردما از کسی نگیرید شاید تنها چیزیه که ی نفر داره

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد