کوتاه ،خواندنی

روزی دوستی از ملانصرالدین پرسید:ملا،آیا تا به حال به فکر ازدواج افتاده ای؟
ملا در جوابش گفت:بله ،زمانی که جوان بودم به فکر ازدواج افتادم.
دوستش دوباره پرسید:خوب چی شد؟
ملا جواب داد:بر خرم سوار شدم و به هند سفر کردم،در آن جا با دختری آشنا شدم که بسیار زیبا بود ولی من او را نخواستم،چون از مغز خالی بود.
به شیراز رفتم دختری دیدم بسیار تیز هوش و دانا ،ولی من او را هم نخواستم،چون زیبا نبود ولی آخر به بغداد رفتم وبا دختری آشنا شدم که هم بسیار زیبا و هم این که خیلی دانا و خردمند و تیز هوش بود،ولی با او هم ازدواج نکردم.
دوستش کنجکاوانه پرسید :چرا؟
ملا گفت:برای اینکه او خودش هم به دنبال چیزی می گشت که من می گشتم.

مرد را به عقلش نه به ثروتش
زن را به وفایش نه به جمالش
دوست را به محبتش نه به کلامش
عاشق را به صبرش نه به ادعایش
مال را به برکتش نه به مقدارش
خانه را به آرامشش نه به اندازه اش
اتومبیل را به کارایی اش نه به مدلش
غذا را به کیفیتش نه کمیتش
درس را به استادش نه به سختی اش
دانشمند را به عملش نه به مدرکش
مدیر را به عمل کردنش نه به جایگاهش
نویسنده را به باورهایش نه به تعداد کتاب هایش
شخص را به انسانیتش نه به ظاهرش
دل را به پاکیش نه به صاحبش
جسم را به سلامتش نه به لاغری اش
سخنان را به عمق معنایش نه به گوینده اش
انتخاب کنید
و بدانید هیچ چیز ظاهری ماندگار نیست.

تبریک

هنوز هم نمی دانم هر سالی که می گذرد آیا یک سال به عمرم اضافه می شود یا یک سال از عمرم کم می شود.(گاندی)

سلام

این جمله رودوست گلم مهدی قلمی برام واسه تبریک سال نو فرستاده بود.

از اینکه یه مدتی نبودم ،عذر خواهی می کنم واز اینکه از روز شروع کار وبلاگ ،با نظراتتون من رو مورد لطف خودتون قرار می دید صمیمانه تشکر و قدر دانی می کنم .

باز هم دست به دامان کلمه ی امید می شم و امید دارم که سال نود و یک با همه متعلقاتش، سالی سرشار از سلامتی برای تک تک افراد علی الخصوص دوستان گرامی خودم و خانواده ی محترمشان باشد.

اگرچه فکر کنم یکم دیر شده برا تبریک گفتن،ولی به قول معروف :ماهی رو هر وقت از آب بگیری ...!

یا هم اینکه؛بخشش از بزرگان است.