ندامت و خجالت

حتی اگر بدانم 

 فردا دنیا تکه تکه می شود  

درخت امیدم را عاشقانه خواهم کاشت، 

نه برای برداشت میوه اش،  

برای انکه افسوس«نکاشتن» را با خود حمل نکنم... 

عزیزی با پیامکی اینو برام فرستاده بود،رو من که تاثیر عمیقی گذاشت. 

سلام 

با خجالت و کمال پر رویی در ابتدا سال نو همه ی دوستانی که به  وبلاگ خشت و گلیم سر می زنن نظرات ارزشمندشون رو میذارن و در وهله ی دوم اونایی که گذرشون این ورا افتاده و در آخر همه ی انسان ها مبارک ها باشه! 

 و باز جملات کلیشه ای که ایشالا سالی سرشار از سلامتی ،سرور ،تندرستی ،موفقیت و سعادت براتون باشه! 

روز و روزگارتون  

خوش و خرم