من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

دفع ملال

سلام

اومده بودم تو این دنیای مجازی به قول بچه های تهرون: واسه پروژم یکم بسرچم نمی دونم که چطور شد سر از این جا درآوردم !

چه کارها که نمی کندپ

با آدم

تنبلی و ...ی!


خوب چه خبر از همه جا!؟

  عجیب گرفتار شدیم در دست این حکمرانان، هرچه ما به کارشان کاری نداریم اونا به کار ما کار دارن!

الان این طرحی که برا امتحانا تصمیم گیری کردن جدا اشتباهه ،چرا؟

عر ض می کنم ، موجودی ضعیف و ذلیل و آسیب پذیر تر از دانشجو مگه هست ؟!

خب این موجود چه قدر مگه توان فشار رو داره ؟!

من نوعی که زیر بار فشار این ترم پوکیدم وای به حال ضعیف تر از من ها وای!


کم کم به این نتیجه رسیدم که هر چه سطح آموزش تو این مملکت بالاتر می ره مفسد بودن سیستم بدتر میشه و ریشه ای تر.


فقط خدا عاقبتمون  رو خیر کنه با این اوضاع و احوال قمر در عقرب!


همین




رود

به سان رود
که در نشیب دره
سر به سنگ می زند
رونده باش
امید هیچ معجزی
ز مرده نیست
زنده باش...

"ه.ا. سایه"

بی کران زندگی



در بی کرانه زندگی دو چیز است که افسونم می کند.

آبی آسمانی که می بینم و نمیدانم نیست،

و دیگری خدا که نمی بینم ولی میدانم هست.


«دکتر علی شریعتی»

حق یافتم!


   


تو یکی از پستای قبلی نوشته بودم باید سعی کنیم یاد بگیریم که یه طرفه و بی چشم داشت محبت کنیم ،دیدم همچین ناقص العقل هم نیستم ،چون ساعت قبل استادمون کیلیپی ارز فیلسوف بزرگ «برتراند راسل» نمایش داد که به قول ارسطو فحوای کلامش یه خورده این ور اون ور مطلب من رو می رسوند، می گفت : باید تو جامعه ای که پیش رومون هست بتونیم دیگران رو راحت تر درک کنیم و از کمبوداشون چشم پوشی کنیم!



پ؛ن:خودمونیم چه فیلسوفی بودم من که خبر نداشتم!