من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

من ِما

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست ،او جانشین همه ی نداشتن هاست!

یازیخلیک لار

ائـــــوده بیــــر ایـل آه چکــــــرم خبــر یـوخ

ائــــــودن چیخـــام  مـــــن اویـانا ، یار گلی 

تای توشلاریم ، چوله چیخـا ، گون چیخـار !

من چیخــــاندا یــاغیش گئتسه ، قـار گلی 

 

 

خــــــان ائـــــوینه ، شئر گله ، قویروق بولار !

بیزیـــــم ائوه ، کــــــور ایت گله ، هــار گلی !

خلقه قونـــــــاق گلی ، گؤزی ســـورمه لی ...!

بیزیم ائـــودن ، کـور گئتمه میش ، کـار گلی !!!

 

 

بختیــــــمه آرواد نه چیخـــــــــا ، بیلمیــــــرم ؟

بئللی دی کی ســـــــارساغا ، سوسـار گلی !!!

بیـــــــر "اوچ اتک" اندازادیـــــــــــر اگنیــــــــمه !

"سالیسبــــــــوری" گن گلمــــه سه دار گلی !!!

 

 

دولتلــــی یه یــــــــــاس دا گلـــــه اوینــــــــایار !

بیز کاسیبــــــــا طوی گلـــــــه ، آخســار گلی !!!

غم یوکــــــــوندن ، کدخدانیـــــن حصّــــه سی ...

خـــــردل اولــــــی ، بیزیمکی خــــــــالوار گلی !!!

 

کتــــــــده بیزی دویولّه ، بیر هــــــاوار یــــــــوخ ...!

بیز بیـــــر کلمه حق دانیشـــــاق ، جــــار گلی ...!

دارغاشــــــاییرتلار بیـــــــزه سرکــــــــار چیخـار !

دار دیبینـــــــدن قـــــورتـــــــولار ، ســـردار گلی !

 

بوندان بئله ، ئــــــــوزگه گؤره م ، ئـــــــوزگه دن ... 

منّــــــــــت چکیـــــــر ، غیـــرتیــــــــمه عار گلی !

ایشــــــــچی ، تویــــوق کسنده من بــــاخانمام ...

بیــــــــلمم نئــــــــــجه اوره گینــــــــده وار گلی ؟

 

غمــــــدن منیـــــم ، بیر عینـــــــک وار گـؤزومده ...

ایشیـــــــق آیدیــــــــن گـــون ، گــؤزومه تار گلی ...!

عشقیـــــم دوشـــــوب یـــــادیمه ، گـؤزلر داشـار ،

باهـــــــاردا سئـــــل آتلــــــانی چــــــایلـــار گلی ...!

 

چوخ شـــــــاعیرین طبعی دونــــــار بــــوز کیمی ...

"شهریــــــــــار"ین شعـــــــری ده ، قاینـــار گلی !!!


«شهریار ملک ادب»





پ؛ن:خیلی وقتا پیش چش ام تو دیوان ترکی شهریار به این شعر خورده بود ،خیلی تحت تاثیرم قرار داده بود ،تا اینکه یه چند روز پیش تو خونه ی یکی از رفقا دوباره چش ام به جمال این شعر منور شد،الغرض فک کردم که شاید یه بنده خدایی رو تحت تاثیر قرار بده و این تصویرایی که استاد عزیز، با طبع زیبا و خیلی رندانه  از بدشانسی کرده  رو حس بکنه !






گوهر فراموش شده

 

از من رمقی به سعی ساقی ماندست
 
وز صحبت خلق بیوفائی ماندست
از باده دوشین قدحی بیش نماند
از عمر ندانم که چه باقی ماندست . . .
 

(خیام) 

 

یه چند مدتی هست که ذهنم درگیر شده رو این مسئله که چرا ؟نه جدا چرا این همه بی وفایی و بی محبتی رایج شده ؟ 

 مثل یه غده سرطانی بدخیم داره روز به روز بدتر و بدتر میشه و کم کم وجود جامعه رو ،بنیان خونواده و خویشاوندی رو هر چی که رنگ و بویی از محبت توش باشه رو می گیره ،از پاش داره در می آره ، چقد این گذشتگان ما انسان های آینده بین و عارف مسلکی بودن،تو رباعی بالا،حکیم بزرگوار چقد نغز و دلکش هم به بی وفایی اشاره کرده و هم به گذشت عمر ، عمری که مژه بر هم زدنی می گذرد...! 

چرا نمیشه بی چشم داشت و بی دریغ محبت کرد؟

چرا نمیشه بی منت کاری برا کسی کرد؟ 

چرا قدر این عمری که بعضی وقتا فکر می کنم  واقعا به مویی بنده رو نمیدونیم ؟ 

عوض اینکه هر روزی که می گذره نسبت به دیگران ،دیگران غریبه ها رو نمی گم ، نزدیکان و اقربا رو می گم که یه روزی پاره ی تن حساب می شدن الان شدن وصله ی تن ،سربار! با محبت تر شیم، هر روزی که میگذره احساسم اینه که فرسنگ ها داریم دور می شیم ازشون ،فرسنگ ها... 

 به نظرم محبت تو وجود انسان مثل یه چشمه ست ،هرچه قد جوشان ترو هرچه فورانی تر ،نه اینکه چیزی ازش کم تر نمیشه ،بلکه زلال ترم خواهد شد باید این نعمت رو بایگانی نکرد، هرجا و به هر کی که تونستی ببخشیم تا زلال تر و پاک تر شیم! 

 

 

 

خدایا توفیق بخشش از نعمت هایت به خصوص مهرو عطوفت و مهربانی را به همه ما عنایت فرما

آسودگی

 

 

ما زنده از آنیم که آرام نگیریم     موجیم که آسودگی ما عدم ماست

  

 

 

گرگ های دنیای من


 

اینجا در دنیای من گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند


دیگر گوسفند نمی درند


به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند...


حسین پناهی

تبریک شب یلدا




گاهی چه زود دیر می شود ،

چه زود یک سال دیگه هم گذشت ،

باز روزگار چرخید و تلاطم شب یلدا رو تو دل مردم انداخت ،

یادمون باشه کیا پارسال پیشمون بودن و امسال نیستن و آرزوی بودن کیا تو قلبمون بود که امسال باهامونن!

مهم نیست انارتون قرمز و شیرین باشه یا سفید و ترش ،مهم اینه که هر دونه اش رو به یاد اونایی که صمیمانه دوستشان داریم به کام ببریم با لبخندی و شعفی!

یادت نرود که یاد کردن دل می خواهد نه دلیل...


«شب یلدا پیشاپیش مبارک»